ŞİİR BİR SOLUKLANMADIR
Süleyman ÖZEROL
Şiir bir soluklanmadır bence. Şiiri yazandan çok okuyan soluklanır.
Şiir okuyan insanın tüm heyecanı bir noktada toplanır. Göz, dil, gırtlak, kalp, sinir sistemi, damarlar, mide solunum sistemi hep birlikte hareket halindedir. Duygu ve düşünceler de ayrı bir özellik gösterir. Hele şiir yalın ve akıcı ise insan daha bir zevk alır okumaktan. Ancak şiirde yabancı dillerden etkiler varsa bu heyecan, bu birliktelik, bu zevk yerini aksaklığa, yanlış okumaya, kekemeliğe, pepemeliğe bırakır…”
Altmışlı yıllarda öğrenciliğimden buyana yazdığım ölçülü şiirlerimi "Ah İle Amanı Dağlara" saldık adıyla yayınladım, ölçüsüz şiirlerimi de "Gözlerime Bakma Ne Olur" adıyla basıma hazırladım. 2015 yılı Mayıs ayından itibaren yazdığım şiirlerimi de 3 Nisan 2016 tarihinde "Şiir Bir Soluklanmadır" şiir sitemi kurarak harman ettim. Sitede yer alan her şey kendi ürünüm olacak. İleride bunlardan da derleme yaparak belki birkaç şiir kitabı ortaya çıkabilir. Belki diyorum, çünkü şiir yoğunluk işi ve ne zaman ne kadar yoğunlaşacağını da insan tam anlamıyla kestiremez.
Sensizliğe alışmıştım...
Acılı sitemlerinden yaralanmadım,
Esen rüzgâr yaraladı beni.
Onca zaman ayrı kalınca,
Ancak anladım sensizliği…
Sessizliği yeğledim dağ başlarında bile...
Sofraya çivilenen türkülerini de anımsadım.
Sen ’ah’ ettikçe ben içten ağladım.
O zaman ağustos böceklerinin sesi kesilirken,
Arada bir baykuş sesi bozuyordu sessizliği…
Bensizliğin ise çok önemi yoktu.
Bir ateş böceği gibiydi ay,
Yıldızlar gölgesinde kalmıştı.
Sen ise öğrenemedin bensizliği...
Yıllar öncesinde şunları yazmıştım (1972).
Gülerim bazen günlere
Kimi gülistanlık kimi hep karanlık
Bu garip seyirli günlerde
Gizli duygularım çıkar gün ışığına
Her tana yakın duyumsadığımı yazmalıyım aslında. Çünkü o "gizli duygularım" daha çok sessiziliğin hüküm sürdüğü zamanlarda kendini gösteriyor. Belki de sitenin adı, "Tana Yakın" ya da "Tan Vakti" bir ad olmalıydı...
Şiirseverlerin eleştiri, öneri ve duygularını "Yorum Gönder" bölümüne yazmalarını bekliyorum. Sanırım harmandan bir gün "şiir" ürünleri alacağım...
Esen rüzgâr yaraladı beni.
Onca zaman ayrı kalınca,
Ancak anladım sensizliği…
Sessizliği yeğledim dağ başlarında bile...
Sofraya çivilenen türkülerini de anımsadım.
Sen ’ah’ ettikçe ben içten ağladım.
O zaman ağustos böceklerinin sesi kesilirken,
Arada bir baykuş sesi bozuyordu sessizliği…
Bensizliğin ise çok önemi yoktu.
Bir ateş böceği gibiydi ay,
Yıldızlar gölgesinde kalmıştı.
Sen ise öğrenemedin bensizliği...
Yıllar öncesinde şunları yazmıştım (1972).
Gülerim bazen günlere
Kimi gülistanlık kimi hep karanlık
Bu garip seyirli günlerde
Gizli duygularım çıkar gün ışığına
Her tana yakın duyumsadığımı yazmalıyım aslında. Çünkü o "gizli duygularım" daha çok sessiziliğin hüküm sürdüğü zamanlarda kendini gösteriyor. Belki de sitenin adı, "Tana Yakın" ya da "Tan Vakti" bir ad olmalıydı...
Şiirseverlerin eleştiri, öneri ve duygularını "Yorum Gönder" bölümüne yazmalarını bekliyorum. Sanırım harmandan bir gün "şiir" ürünleri alacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder